ေခတ္၀န္ (၁၅)

“သမၼာမိတၱ” ကာလမွာ ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕ခဲ့ပုဂိၢဳလ္ေတြက ထူးထူးျခားျခားဆိုရင္ေတာ့ဗ်ာ၊ “ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္” ကို ကၽြန္ေတာ္ထည့္ေျပာရမယ္ဗ်။ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ကလည္း အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက သူက အဂၤလန္မွာေနတယ္၊ ဥပေဒပညာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ သင္တန္းေတြ တက္ေနတယ္၊ ေက်ာင္းတက္ေနတယ္။ အဲတစ္ခါ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ သူက၊ ပါေမာကၡက်မ္းျပဳတဲ့စာတမ္းကို ေဟာ္လန္မွာလုပ္တယ္ဗ်။ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေဟာ္လန္ကို မၾကာခဏေရာက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ မၾကာခဏ ေတြ႕တယ္။ အဲဒီမွာလည္း ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ကို ခင္ခင္မင္မင္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးျဖစ္တယ္။ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္က ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ဆရာမျဖစ္ဖူးဘူး။ ဒါေပမဲ့
ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ဆိုတဲ့ပုဂိၢဳလ္က အေတာ္ကို ေလးစားအပ္တဲ့ပုဂိၢဳလ္၊ အလြန္တည္ၿငိမ္တဲ့ပုဂိၢဳလ္၊ အလြန္ပညာထူးခၽြန္တဲ့ပုဂိၢဳလ္ ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ေလးေလးစားစားပဲ သူ႔ကို ဆရာလို႔ေခၚပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာလည္း တစ္ေလွ်ာက္လံုး ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ဒီသတင္းစာဆရာဘ၀ စသည္မွာ ေတြ႕ခဲ့ေသးတယ္။ ေနာက္ပိုင္းလည္း သူ မဆလ သမၼတရာထူးကေနၿပီးေတာ့ စြန္႔လႊတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာလည္း ကၽြန္ေတာ္ NLD မွာ ေဆာင္ရြက္တဲ့အခါမွာလည္း ကၽြန္ေတာ္သူနဲ႔ အဆက္အသြယ္ေလးလုပ္ၿပီးေတာ့ ေဆြးေႏြးတာေလးေတြ ရွိခဲ့ဖူးတယ္ဗ်။ သို႔ေသာ္ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ မျဖစ္တဲ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔သူနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးမႈ အစီအစဥ္ေတြဟာ သိပ္ၿပီးေတာ့ အေကာင္အထည္မေပၚဘူးဗ်ာ။ အဲဒါနဲ႔လည္း အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈရွိတဲ့ အေနအထားမ်ဳိးကို မေရာက္ခဲ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ အဲ ေနာက္တစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိတဲ့ပုဂိၢဳလ္က ေဒၚသင္းၾကည္။ ဗမာျပည္ရဲ႕ႏိုင္ငံေရးမွာ ထိပ္ပိုင္းကေနၿပီးေတာ့ ပါ၀င္ခဲ့ဖူးတဲ့ ေဒၚသင္းၾကည္။ သူ႔ရဲ႕ေမာင္ကလည္း ထင္ရွားတဲ့ တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေမာင္ေမာင္ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီ ေဒၚသင္းၾကည္ေပါ့ဗ်ာ။ ေဒၚသင္းၾကည္က အဲဒီ ခုနေျပာခဲ့တဲ့ ဂ်မ္ဘာတန္ကုမၸဏီနဲ႔ တြဲၿပီးေတာ့ ျမန္မာျပည္အေၾကာင္း၊ ကမၻာ့ႏိုင္ငံမ်ားအေၾကာင္းေရးတဲ့ ပထ၀ီစာအုပ္ ထုတ္တယ္ဗ်။ အဲဒီစာအုပ္လည္း ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အယ္ဒီတာအေနနဲ႔ေပါ့ဗ်ာ။ နည္းနည္း ႀကီးၾကပ္ကြပ္ကဲ ရတာေတြ ရွိတဲ့အခါက်ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေဒၚသင္းၾကည္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ေတြ႕ၾကံဳခဲ့ရတယ္။ ေနာက္တစ္ခါ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ျပင္သစ္ျပည္ဆိုင္ရာ ျမန္မာသံအမတ္က ဦး၀မ္ကိုေဟာဆိုတာ၊ ခ်င္းအမ်ဳိးသား သံအမတ္ႀကီးေပါ့ဗ်ာ။ ျပင္သစ္နဲ႔အတူ နယ္သာလန္ႏိုင္ငံရဲ႕ သံအမတ္အေနနဲ႔လည္း ေဆာင္ရြက္ရတဲ့ အခါက်ေတာ့ ေဟာ္လန္ရဲ႕ၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္တဲ့ ဟိတ္တို႔ အမ္စတာဒမ္တုိ႔ကို ခဏခဏလာရတဲ့အခါက်ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေတြ႕ဖူးတယ္။

ေနာက္ အဲဒီကာလအတြင္းမွာပဲ ကၽြန္ေတာ္ထပ္ၿပီးေတာ့ ဥပမာ ကိုတင္ျမဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေတြ႕ခဲ့တယ္ဗ်။ ကိုတင္ျမဆိုတာက ေမာ္စကိုေရဒီယိုရဲ႕ ပထမဆံုးအသံလႊင့္တဲ့ ပညာရွင္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ တစ္ခါတည္း ထင္ရွားတဲ့ သတင္းစာဆရာ၊ စာေရးဆရာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကိုတင္ျမ။ ေနာက္တစ္ခါ ဥပမာဆိုပါေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တစ္ခါတုန္းက ဆိုရွယ္လစ္လူငယ္ေခါင္းေဆာင္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတဲ့ ကိုၾကည္ညြန္႔တို႔ ေနာက္တစ္ခါ ထင္ရွားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ကိုသုေ၀တို႔ အမ္စတာဒမ္ကို ေရာက္လာဖူးတယ္။ ထူးထူးျခားျခား ကၽြန္ေတာ္သိလိုက္တဲ့ပုဂိၢဳလ္တစ္ေယာက္က “ေရႊမန္းတင္ေမာင္” ဗ်။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ဒီေမာ္စကိုကိုသြားၿပီးေတာ့ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈအဖြဲ႕ ဇာတ္ေတြ ကျပတယ္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ဒီေနရာမွာ ေရႊမန္းတင္ေမာင္ရဲ႕အေၾကာင္းေလး နည္းနည္းေျပာခ်င္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ ေရႊမန္းတင္ေမာင္အေၾကာင္း ေျပာခ်င္လဲဆိုေတာ့ လူေတြပုဂိၢဳလ္ေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ႏိုင္ငံျခားေရာက္တဲ့အခါမွာ ႏိုင္ငံျခားကအေၾကာင္းေတြပဲ ေျပာဆိုအခ်ိန္ကုန္တယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကလည္း ႏိုင္ငံျခားကိုပဲ အထင္ႀကီးတဲ့လူေတြ၊ ႏိုင္ငံျခားဂီတနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္တဲ့လူေတြ။ တခ်ဳိ႕ကလည္း ဘာမွ ႏိုင္ငံျခားကဟာကို ေလ့လာရမွန္းမသိဘဲနဲ႔ “ဗမာကြ၊ ငါတို႔ဗမာကြ ငါတို႔အႏုပညာေလာက္ ဘယ္အႏုပညာမွ မႀကီးက်ယ္ဘူး၊ အထူးျခားဘူးေပါ့။ ငါတို႔ဗမာက အေကာင္းဆံုး” ဆိုၿပီးေတာ့ က်န္တဲ့ဟာေတြကို မွတ္သားရေကာင္းမွန္းမသိ ဆိုတဲ့ လူေတြလည္းရွိတယ္။ အဲဒီလိုပုဂိၢဳလ္ေတြ အမ်ားႀကီးထဲမွာ ဟာ... ေရႊမန္းတင္ေမာင္ဟာ ေလ့လာမႈမွာ အလြန္အားေကာင္းတဲ့ပုဂိၢဳလ္ပဲ။ ဗမာ့အႏုပညာကို တိုးတက္ဖို႔၊ ဗမာ့ဇာတ္သဘင္ပညာကို တိုးတက္ဖို႔ေပါ့ဗ်ာ။ ဘယ္လိုေဆာင္ရြက္ရမလဲ။ အဲလိုေဆာင္ရြက္ဖို႔အတြက္ သူမ်ားႏိုင္ငံေတြမွာ ဘာေတြလုပ္ေနသလဲ၊ တစ္ခါတည္းကို ႏႈိက္ႏႈိက္ခၽြတ္ခၽြတ္နဲ႔ ထက္ထက္သန္သန္ႀကီးကို သူက ေလ့လာတာ။ အမ္စတာဒမ္မွာေနတုန္းမွာ ကၽြန္ေတာ္ ၁၉၅၆ ေလာက္မွာ ဘယ္သူနဲ႔ေတြ႕လဲဆိုေတာ့ ကဗ်ာဆရာ မင္းယုေ၀နဲ႔ ေတြ႕တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကဗ်ာဆရာမင္းယုေ၀က အဘိဓာန္လုပ္ငန္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ေလ့လာဖို႔ လန္ဒန္ကိုေရာက္ေနတယ္။ သူ႔ရဲ႕ဇနီးျဖစ္တဲ့ ေငြတာရီကလည္း လန္ဒန္ကို သူနဲ႔အတူ လိုက္လာတယ္။ ဆရာမင္းယုေ၀တို႔ ေငြတာရီတို႔ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔က အလြန္ခင္တာကိုး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ မင္းယုေ၀နဲ႔ေငြတာရီ အိမ္ေထာင္က်စအခ်ိန္မွာ သူတို႔ဒီ နတ္ေမာက္လမ္းက တိုက္ႀကီးရဲ႕အေပၚထပ္မွာ ေနတဲ့အခါတုန္းက ေငြတာရီကေရာ၊ မင္းယုေ၀ကေရာ ကၽြန္ေတာ့္ .. ကို၀င္းတင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔လာေနပါဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က အိမ္ကလည္း အက်ယ္ႀကီးပဲ။ ဆိုၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဖိတ္တဲ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ဘာမွန္းမသိညာမွန္းမသိနဲ႔ ၾကင္စဦးဇနီးေမာင္ႏွံၾကား အလိုက္ကမ္းဆိုးမသိ၊ သြားၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေနဖူးတယ္ဗ်။ သူငယ္ခ်င္းလိုတင္မကဘဲနဲ႔ ညီအစ္ကိုလုိ ေမာင္ႏွမလို  ကၽြန္ေတာ္က ရင္းႏွီးလာတာရွိတယ္။ ရွိတဲ့အခါက်ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ သူတို႔ ဥေရာပေရာက္တုန္းကို ကဲ...ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ဥေရာပကို လည္ၾကရေအာင္လားဆိုတဲ့အခါက်ေတာ့ ဥေရာပတစ္ခြင္ကို ေလွ်ာက္ၿပီးေတာ့ လည္ဖူးတယ္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဲဒီခရီးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဘာစာတစ္ေစာင္၊ ေပတစ္ဖြဲ႕မွ....။

0 comments:

Post a Comment