ေၾကးမံုသတင္းစာအယ္ဒီတာဘ၀နဲ႔ မွတ္မွတ္ရရ ၾကံဳခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္တခ်ဳိ႕ကို ဦး၀င္းတင္က ျပန္လည္တူးေဖာ္ခဲ့ပါတယ္။
ဒဂုန္တာရာက အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ေဆာင္းပါးေတြဘာေတြ ေရးေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အယ္ဒီတာ အဖြဲ႕ထဲမွာလည္း ဒဂုန္တာရာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ မေၾကညက္တဲ့ လူေတြ၊ အယူအဆပိုင္းဆိုင္ရာေတြေပါ့ဗ်ာ ရွိတယ္။ ဆိုပါစို႔ဗ်ာ၊ ဥပမာ စိန္ခင္ေမာင္ရီလိုပုဂိၢဳလ္မ်ဳိးေတြက ဒဂုန္တာရာတို႔ကို သိပ္ၿပီးေတာ့ မလိုလားဘူးဗ်။ အဓိကအေၾကာင္းကေတာ့ သူတို႔ စာေရးဆရာအသင္းက ဂယက္ေတြဘာေတြ ျဖစ္မွာေပါ့ဗ်ာ။ စာေရးဆရာ အသင္းမွာလည္း သူတို႔ အစုအဖြဲ႕အလိုက္ ရပ္တည္ခ်က္ေတြ၊ သေဘာထားေတြ၊ ကြဲလြဲမႈေတြကလည္း
အမ်ားႀကီးရွိေနတာကိုး။ အဲဒီဂယက္ေတြမွာ စာေရးဆရာေတြအေပၚမွာတည္ၿပီးေတာ့ ဟုတ္လား၊ ဒီပုဂိၢဳလ္ကေတာ့ တို႔နဲ႔မတည့္ဘူး၊ တို႔နဲ႔ အယူအဆမတူဘူး။ မတူလို႔ မထည့္ခ်င္ဘူးဆိုတဲ့ သေဘာထားေတြ ရွိမွာေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့လို႔ ဒဂုန္တာရာကလည္း ေရးတယ္ဗ်ာ။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ထည့္တယ္ဗ်။ အဲဒီအခ်ိန္က ဒဂုန္တာရာကို ႀကိဳက္တဲ့လူလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွိတယ္။ အခုေန ေၾကးမံုသတင္းစာကို ျပန္လွန္ၾကည့္ရင္ အဲဒီ ၁၉၅၇/၅၈ စသည္ ကာလေတြမွာ ဒဂုန္တာရာေရးတဲ့ ေဆာင္းပါးေတြရဲ႕ အေရးပါတဲ့ လကၡဏာေတြ၊ သေဘာထားေတြေပါ့ဗ်ာ၊ ဟုတ္လား ထူးျခားမႈေတြကို သြားေတြ႕မွာပဲ။ မေတြ႕လို႔မရဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ထူးထူးျခားျခားကို ထူးျခားတဲ့ေဆာင္းပါးေတြ ေရးတာကိုး။ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ ဆိုလို႔ရွိရင္ “နာဆာအိပ္မေပ်ာ္ေသာည” နဲ႔ တူတယ္ဗ်။ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ အေရွ႕မွာ ၁၉၅၇ ေလာက္မွာ နာဆာဆိုတဲ့ဗိုလ္မွဴးႀကီးက ဘုရင္ကိုျဖဳတ္ခ်ၿပီးေတာ့ အာဏာသိမ္းလိုက္တယ္။ အာဏာသိမ္းၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ နာမည္ေက်ာ္ၾကားလာတာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၂၀၊ ၂၅ တုန္းက ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ဆိုတာကို ကိုင္ၿပီးေတာ့ ဦးေန၀င္းတို႔ဘာတို႔ဟုတ္လား ဗမာျပည္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးမွာ စိုးမိုးခဲ့သလိုေပါ့ဗ်ာ။ သူကလည္း အီဂ်စ္မွာ အာရယ္ဆိုရွယ္လစ္ဇင္ဆိုၿပီးေတာ့ ဆိုရွယ္လစ္၀ါဒနဲ႔ ကိုင္စြဲၿပီးေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးေပါ့ဗ်ာ။ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းေဒသမွာ လႈပ္ရွားတာေပ့ါဗ်ာ။ အဲဒီေတာ့ အဲဒီပုဂိၢဳလ္ရဲ႕ အိပ္မေပ်ာ္ေသာ ညတစ္ည ေပါ့ဗ်ာ။ သူအာဏာသိမ္းၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ တိုင္းေရးျပည္ေရးေတြကို စဥ္းစားတဲ့အခါ အိပ္မေပ်ာ္ဘူး။ တပ္မေတာ္အေၾကာင္းေတြကို စဥ္းစားတဲ့အခါမွာ အိပ္မေပ်ာ္ဘူး။ နင္းျပားဘ၀ကိုေရာက္ေနတဲ့ အာရပ္လူမ်ဳိးမ်ားရဲ႕ ေနာင္ေရးကိုေတြးတဲ့အခါ အိပ္မေပ်ာ္ဘူး။ စတဲ့ ဒီလုိသေဘာေတြကိုၿပီး ဒဂုန္တာရာကေရးထားတဲ့ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ ရွိတယ္ဗ်။ အဲဒါမ်ဳိးကို စဥ္းစားတဲ့အခါက်ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကိုအေရးပါပါလားလို႔၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔တြက္ရတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔စိတ္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔က စစ္တပ္ကိုအျမဲတမ္း အဲဒီအခ်ိန္ထဲက ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ သံသယ၀င္ေနၿပီ။ ဒီစစ္တပ္ တစ္ေန႔ေတာ့ အာဏာသိမ္းေတာ့မွာပဲ။ တစ္ေန႔ေတာ့ အာဏာသိမ္းေတာ့မွာပဲ ဆိုၿပီးေတာ့ ၁၉၅၇/၅၈ ဆိုတဲ့ကာလေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္က တထိတ္ထိတ္နဲ႔ ရင္တမမျဖစ္ေနၿပီ၊ စိုးရိမ္ေနၿပီ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔က သိေနၿပီ။ မွန္းမိေနၿပီေပါ့ဗ်ာေနာ္။ အဲလိုျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒဂုန္တာရာက အဲလိုေဆာင္းပါးမ်ဳိးေတြ ေရးတာဗ်။ အလားတူပဲ ထူးျခားတဲ့ေဆာင္းပါးေတြကလည္း အမ်ားႀကီးပါတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဒါကတစ္ခုေပါ့ဗ်ာ ထူးျခားမႈ။ ေနာက္တစ္ခုထူးျခားတာက ဘာလဲဆိုလို႔ရွိရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔သတင္းစာမွာ ကာတြန္းေတြ ထည့္တယ္ဗ်။ သိတဲ့အတိုင္းပဲ ကိုေဖသိန္းဆိုတာကေတာ့ ကေလာင္ဟာ အလြန္ထက္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့ဗ်ာ။ ဟုတ္လား အမ်ဳိးစံု ကလိႏိုင္တယ္၊ ေ၀ဖန္ႏိုင္တယ္၊ ေထာက္ျပႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အဂၤါရပ္ေပါင္းစံု သူ႔ရဲ႕ကာတြန္းေတြမွာ ေတြ႕ေနတဲ့ အခ်ိန္အခါေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီလို ထူးျခားေျပာင္ေျမာက္တဲ့ ကာတြန္းေတြကို ေရးေနတဲ့ ကာတြန္းေဖသိန္းကလည္း ေၾကးမံုနီတိဆိုၿပီးေတာ့ အခန္းက႑တစ္ခုဖြင့္ၿပီးေတာ့ ေၾကးမံုမွာ ကာတြန္းေတြေရးေနတယ္။ အဲဒီလိုပဲ ကာတြန္းဆရာ၊ ကြယ္လြန္သြားၿပီဗ်ာ၊ ဦးဘေထြးဆိုတဲ့လူကလည္း ကာတြန္းဘေထြးဆိုၿပီးေတာ့ ကာတြန္းေတြ စေရးတယ္။ အလားတူပဲ ဥပမာဆိုပါေတာ့ အိမ္ရွင္မမ်ားရဲ႕ဘ၀၊ ဒါကို သရုပ္ေဖာ္ႏိုင္တဲ့ ေၾကးမံုခင္ဆိုတဲ့ ကာတြန္းေအာင္ရွိန္ေရးတဲ့ ကာတြန္းေတြကလည္း ပါတယ္ဗ်။ အလားတူပဲ အျခားအျခားေသာ လူငယ္ကာတြန္းဆရာေတြကလည္း အဲဒီမွာ စၿပီးေတာ့ ေၾကးမံုမွာပဲ ၀င္ထြက္ေနၿပီ။ အဲဒီလို ေၾကးမံုကိုၾကည့္လိုက္ရင္ အဖက္ဖက္ကေနၿပီးေတာ့ ဒီလိုဟာမ်ဳိးေတြက ပါေနတယ္။
ေၾကးမံုကိုလူႀကိဳက္မ်ားရတဲ့ အခ်က္ေတြထဲမွာ အထူးေဆာင္းပါးေတြ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပတာလည္း ပါ၀င္တယ္လို႔ ဦး၀င္းတင္က ေကာက္ခ်က္ခ်ပါတယ္။
တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က သိပၸံပညာေတြကို သြတ္သြင္းလာတယ္ဗ်ာ။ အဲဒီထဲမွာ ေျပာရဦးမယ္၊ ဥပမာဆိုပါေတာ့၊ သိပၸံပညာနဲ႔ပတ္သက္တာဆိုလို႔ရွိရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ေၾကးမံုသတင္းစာကို ဘယ္လိုသေဘာထားလဲဆိုေတာ့ တို႔သတင္းစာဟာ ဟုတ္လား၊ ႐ိုး႐ိုးထြက္လာတာမဟုတ္ဘူး။ ႐ုရွားကေနၿပီးေတာ့ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္ေလာက္မွာေနာ္ ဒီဧၿပီလေလာက္မွာ Sputnik ဆိုတဲ့ ၿဂိဳဟ္တုႀကီးကို စၿပီးေတာ့ အာကာသကိုတင္တယ္။ ဒါ ပထမဆံုးအႀကိမ္ အာကသထဲကို လူလုပ္တဲ့ယာဥ္တစ္မ်ဳိးေပါ့ဗ်ာ ဒါ အာကာသပတ္လမ္းထဲကိုေရာက္တာ လူ႔သမိုင္းမွာဒါ အေရးအႀကီးဆံုး ေျပာင္းလဲမႈႀကီးပဲ။ အဲဒါနဲ႔အတူ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေၾကးမံုကလည္း ထြက္လာတာဗ်။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ တုိက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ကိုေသာင္းရဲ႕ အေမွ်ာ္အျမင္လို႔ပဲ ေျပာရမယ္ထင္တယ္၊ ဒီၿဂိဳဟ္တုေတြဘာေတြ ရုရွားက မပစ္ခင္မွာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေၾကးမံုရဲ႕ ေၾကာ္ျငာခ်က္က....။
ဒဂုန္တာရာက အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ေဆာင္းပါးေတြဘာေတြ ေရးေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အယ္ဒီတာ အဖြဲ႕ထဲမွာလည္း ဒဂုန္တာရာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ မေၾကညက္တဲ့ လူေတြ၊ အယူအဆပိုင္းဆိုင္ရာေတြေပါ့ဗ်ာ ရွိတယ္။ ဆိုပါစို႔ဗ်ာ၊ ဥပမာ စိန္ခင္ေမာင္ရီလိုပုဂိၢဳလ္မ်ဳိးေတြက ဒဂုန္တာရာတို႔ကို သိပ္ၿပီးေတာ့ မလိုလားဘူးဗ်။ အဓိကအေၾကာင္းကေတာ့ သူတို႔ စာေရးဆရာအသင္းက ဂယက္ေတြဘာေတြ ျဖစ္မွာေပါ့ဗ်ာ။ စာေရးဆရာ အသင္းမွာလည္း သူတို႔ အစုအဖြဲ႕အလိုက္ ရပ္တည္ခ်က္ေတြ၊ သေဘာထားေတြ၊ ကြဲလြဲမႈေတြကလည္း
အမ်ားႀကီးရွိေနတာကိုး။ အဲဒီဂယက္ေတြမွာ စာေရးဆရာေတြအေပၚမွာတည္ၿပီးေတာ့ ဟုတ္လား၊ ဒီပုဂိၢဳလ္ကေတာ့ တို႔နဲ႔မတည့္ဘူး၊ တို႔နဲ႔ အယူအဆမတူဘူး။ မတူလို႔ မထည့္ခ်င္ဘူးဆိုတဲ့ သေဘာထားေတြ ရွိမွာေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့လို႔ ဒဂုန္တာရာကလည္း ေရးတယ္ဗ်ာ။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ထည့္တယ္ဗ်။ အဲဒီအခ်ိန္က ဒဂုန္တာရာကို ႀကိဳက္တဲ့လူလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွိတယ္။ အခုေန ေၾကးမံုသတင္းစာကို ျပန္လွန္ၾကည့္ရင္ အဲဒီ ၁၉၅၇/၅၈ စသည္ ကာလေတြမွာ ဒဂုန္တာရာေရးတဲ့ ေဆာင္းပါးေတြရဲ႕ အေရးပါတဲ့ လကၡဏာေတြ၊ သေဘာထားေတြေပါ့ဗ်ာ၊ ဟုတ္လား ထူးျခားမႈေတြကို သြားေတြ႕မွာပဲ။ မေတြ႕လို႔မရဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ထူးထူးျခားျခားကို ထူးျခားတဲ့ေဆာင္းပါးေတြ ေရးတာကိုး။ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ ဆိုလို႔ရွိရင္ “နာဆာအိပ္မေပ်ာ္ေသာည” နဲ႔ တူတယ္ဗ်။ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ အေရွ႕မွာ ၁၉၅၇ ေလာက္မွာ နာဆာဆိုတဲ့ဗိုလ္မွဴးႀကီးက ဘုရင္ကိုျဖဳတ္ခ်ၿပီးေတာ့ အာဏာသိမ္းလိုက္တယ္။ အာဏာသိမ္းၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ နာမည္ေက်ာ္ၾကားလာတာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၂၀၊ ၂၅ တုန္းက ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ဆိုတာကို ကိုင္ၿပီးေတာ့ ဦးေန၀င္းတို႔ဘာတို႔ဟုတ္လား ဗမာျပည္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးမွာ စိုးမိုးခဲ့သလိုေပါ့ဗ်ာ။ သူကလည္း အီဂ်စ္မွာ အာရယ္ဆိုရွယ္လစ္ဇင္ဆိုၿပီးေတာ့ ဆိုရွယ္လစ္၀ါဒနဲ႔ ကိုင္စြဲၿပီးေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးေပါ့ဗ်ာ။ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းေဒသမွာ လႈပ္ရွားတာေပ့ါဗ်ာ။ အဲဒီေတာ့ အဲဒီပုဂိၢဳလ္ရဲ႕ အိပ္မေပ်ာ္ေသာ ညတစ္ည ေပါ့ဗ်ာ။ သူအာဏာသိမ္းၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ တိုင္းေရးျပည္ေရးေတြကို စဥ္းစားတဲ့အခါ အိပ္မေပ်ာ္ဘူး။ တပ္မေတာ္အေၾကာင္းေတြကို စဥ္းစားတဲ့အခါမွာ အိပ္မေပ်ာ္ဘူး။ နင္းျပားဘ၀ကိုေရာက္ေနတဲ့ အာရပ္လူမ်ဳိးမ်ားရဲ႕ ေနာင္ေရးကိုေတြးတဲ့အခါ အိပ္မေပ်ာ္ဘူး။ စတဲ့ ဒီလုိသေဘာေတြကိုၿပီး ဒဂုန္တာရာကေရးထားတဲ့ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ ရွိတယ္ဗ်။ အဲဒါမ်ဳိးကို စဥ္းစားတဲ့အခါက်ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကိုအေရးပါပါလားလို႔၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔တြက္ရတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔စိတ္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔က စစ္တပ္ကိုအျမဲတမ္း အဲဒီအခ်ိန္ထဲက ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ သံသယ၀င္ေနၿပီ။ ဒီစစ္တပ္ တစ္ေန႔ေတာ့ အာဏာသိမ္းေတာ့မွာပဲ။ တစ္ေန႔ေတာ့ အာဏာသိမ္းေတာ့မွာပဲ ဆိုၿပီးေတာ့ ၁၉၅၇/၅၈ ဆိုတဲ့ကာလေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္က တထိတ္ထိတ္နဲ႔ ရင္တမမျဖစ္ေနၿပီ၊ စိုးရိမ္ေနၿပီ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔က သိေနၿပီ။ မွန္းမိေနၿပီေပါ့ဗ်ာေနာ္။ အဲလိုျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒဂုန္တာရာက အဲလိုေဆာင္းပါးမ်ဳိးေတြ ေရးတာဗ်။ အလားတူပဲ ထူးျခားတဲ့ေဆာင္းပါးေတြကလည္း အမ်ားႀကီးပါတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဒါကတစ္ခုေပါ့ဗ်ာ ထူးျခားမႈ။ ေနာက္တစ္ခုထူးျခားတာက ဘာလဲဆိုလို႔ရွိရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔သတင္းစာမွာ ကာတြန္းေတြ ထည့္တယ္ဗ်။ သိတဲ့အတိုင္းပဲ ကိုေဖသိန္းဆိုတာကေတာ့ ကေလာင္ဟာ အလြန္ထက္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့ဗ်ာ။ ဟုတ္လား အမ်ဳိးစံု ကလိႏိုင္တယ္၊ ေ၀ဖန္ႏိုင္တယ္၊ ေထာက္ျပႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အဂၤါရပ္ေပါင္းစံု သူ႔ရဲ႕ကာတြန္းေတြမွာ ေတြ႕ေနတဲ့ အခ်ိန္အခါေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီလို ထူးျခားေျပာင္ေျမာက္တဲ့ ကာတြန္းေတြကို ေရးေနတဲ့ ကာတြန္းေဖသိန္းကလည္း ေၾကးမံုနီတိဆိုၿပီးေတာ့ အခန္းက႑တစ္ခုဖြင့္ၿပီးေတာ့ ေၾကးမံုမွာ ကာတြန္းေတြေရးေနတယ္။ အဲဒီလိုပဲ ကာတြန္းဆရာ၊ ကြယ္လြန္သြားၿပီဗ်ာ၊ ဦးဘေထြးဆိုတဲ့လူကလည္း ကာတြန္းဘေထြးဆိုၿပီးေတာ့ ကာတြန္းေတြ စေရးတယ္။ အလားတူပဲ ဥပမာဆိုပါေတာ့ အိမ္ရွင္မမ်ားရဲ႕ဘ၀၊ ဒါကို သရုပ္ေဖာ္ႏိုင္တဲ့ ေၾကးမံုခင္ဆိုတဲ့ ကာတြန္းေအာင္ရွိန္ေရးတဲ့ ကာတြန္းေတြကလည္း ပါတယ္ဗ်။ အလားတူပဲ အျခားအျခားေသာ လူငယ္ကာတြန္းဆရာေတြကလည္း အဲဒီမွာ စၿပီးေတာ့ ေၾကးမံုမွာပဲ ၀င္ထြက္ေနၿပီ။ အဲဒီလို ေၾကးမံုကိုၾကည့္လိုက္ရင္ အဖက္ဖက္ကေနၿပီးေတာ့ ဒီလိုဟာမ်ဳိးေတြက ပါေနတယ္။
ေၾကးမံုကိုလူႀကိဳက္မ်ားရတဲ့ အခ်က္ေတြထဲမွာ အထူးေဆာင္းပါးေတြ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပတာလည္း ပါ၀င္တယ္လို႔ ဦး၀င္းတင္က ေကာက္ခ်က္ခ်ပါတယ္။
တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က သိပၸံပညာေတြကို သြတ္သြင္းလာတယ္ဗ်ာ။ အဲဒီထဲမွာ ေျပာရဦးမယ္၊ ဥပမာဆိုပါေတာ့၊ သိပၸံပညာနဲ႔ပတ္သက္တာဆိုလို႔ရွိရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ေၾကးမံုသတင္းစာကို ဘယ္လိုသေဘာထားလဲဆိုေတာ့ တို႔သတင္းစာဟာ ဟုတ္လား၊ ႐ိုး႐ိုးထြက္လာတာမဟုတ္ဘူး။ ႐ုရွားကေနၿပီးေတာ့ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္ေလာက္မွာေနာ္ ဒီဧၿပီလေလာက္မွာ Sputnik ဆိုတဲ့ ၿဂိဳဟ္တုႀကီးကို စၿပီးေတာ့ အာကာသကိုတင္တယ္။ ဒါ ပထမဆံုးအႀကိမ္ အာကသထဲကို လူလုပ္တဲ့ယာဥ္တစ္မ်ဳိးေပါ့ဗ်ာ ဒါ အာကာသပတ္လမ္းထဲကိုေရာက္တာ လူ႔သမိုင္းမွာဒါ အေရးအႀကီးဆံုး ေျပာင္းလဲမႈႀကီးပဲ။ အဲဒါနဲ႔အတူ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေၾကးမံုကလည္း ထြက္လာတာဗ်။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ တုိက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ကိုေသာင္းရဲ႕ အေမွ်ာ္အျမင္လို႔ပဲ ေျပာရမယ္ထင္တယ္၊ ဒီၿဂိဳဟ္တုေတြဘာေတြ ရုရွားက မပစ္ခင္မွာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေၾကးမံုရဲ႕ ေၾကာ္ျငာခ်က္က....။
0 comments:
Post a Comment